پیروزی انقلاب اسلامی ایران با معیارهای جدید خود، پایه‏های سست و پوشالی دولت‏های مرتجع و دســــــت‏نشانده منطقه را به لرزه انداخت، و آنها برای خفه‏کردن انقلاب ایران و عدم گسترش آن مجتمعاً با همه قوا وارد عمل شدند.آمریکا نیز بزرگترین پایگاه مســـتحکم خود را در منطقه از دست داده بود، همه منافع نفتی ایران و منافع گران‏قیمت دیگر از دســــــــــــــــــــتش خارج شده بود، و به هیچ‏وجه نمی‏توانست وجود چنین انقلابی را تحمل کند، بخصوص وقتی که می‏دید مصالح نفتی او در خطر انقلاب قرار گرفته، و می‏رود که انقلاب ایران به کشورهای مجاور منتشر شود و ریشه استعمار و استثمار از ‌آن کشورها کنده شود.صهیویسم بین‏المللی نیز بزرگترین دوست و پایگاه خود را از دست داده بود، و با دشمنی جدید و قوی و انقلابی و بی‏باک روبرو شده بود و نمی‏توانست ســـــــــــــــــــاکت بنشیند.
توطئه‏ها برای درهم کوبیدن انقلاب اسلامی ایران شروع شد، از مشکلات و درگیری‏های داخلی، تا حمله نظامی و مستقیم امـــریکا در طبس که معجزه‏آسا به شکست انجامید.
امپریالیسم ضربه‏های متعددی به انقلاب زد، توطئه در نقاط مختلف مرزی، توطئه در ادارات، در ارتش، ایجاد اختــــــــــــــــلافات در لباس سازمان‏های تندروی چپ یا سازمان‏های وابسته به طاغوت، در شکل «قومیت‏»ها و «ملیت»ها و اختلافات مذهبی، در فرم اعتــصابات کارگری در کارخانه‏ها برای تخریب صنعت یا هرج و مرج،‌ در کشاورزی برای توقف آن و محاصره اقتصادی، و منزوی کردن ایران و تبلـــیغات شوم خارجی. تهمت‏ها، شایعه‏ها، و دروغ‏ها، نمونه‏هایی از این توطئه‏های همه‏جانبه و هماهنگ شده دشمنان علیه انقلاب اســلامی ایران بود.
بالاخره برای آخرین ضربت مهلک، به خیال آنکه رژیم جدید در معرض سقوط است، عراق حمله‏ای همه‏جانبه به ایران آغاز کرد. در ساعت 2 بعدازظهر روز 31 شهریور 1359، هواپیماهای عراقی فرودگاه تهران و فرودگاه‏های اغلب شهرها را بمباران کردند و 12 لشـــگر عراقی که از مدت‏ها قبل در پشت مرزها بصورت آماده‏باش درآورده بودند، در طول 800 کیلومتری از شمال قصرشیرین تا خرمشــــــــهر و آبادان حمله سرتاسری خود را شروع کردند. در حالی که ارتش ایران در مشکلات داخلی خود دست و پا می‏زد، عده‏ای شــــعار انحلال آن را می‏دادند، عده‏ای نیز، کینه‏های انباشته شده ده‏ها سال گذشته را خالی می‏کردند، و عده‏ای ارتش را مثل گوشـــــــــت قربانی شده قطعه‏قطعه می‏کردند، و ارتشیان نیز گیج و مبهوت، در عقده حقارت فرو رفته، شخصیت انسانی و نظامی خود را بکلی از دســــت داده بودند.

افسران قدرت فرماندهی نداشتند، و زیردستان از فرماندهان اطاعت نمی‏کردند، بازار اعتصاب و هرج و مرج و درگیری و تظاهـــــــرات در داخل ارتش رواج داشت، و ستون پنجم دشمن با شعارهای تند انقلابی و تحریک احساسات خام پرسنل، عملاً نظام و دیسیپلین ارتش را فلج کرده، ‌از انجام هر قدم سازنده‏ای جلوگیری می‏کرد. محاصره اقتصادی نیز باعث کمبود قطعات یدکی برای تسلــــــیحات شده، و بخصوص اخراج متخصصین و یا جابجایی آنان هرج و مرج، عملاً باعث رکود کامل در همه امور شده بوداز نیروهای ارتش ما نیز آنچه وجود داشت در نبردهای داخلی کردستان و گنبد و خرمشهر تحلیل رفته، ‌درگیر و فرسوده شده، و چیزی از آن باقی نمــــانده بود، و بنابراین هنگام شروع حمله دشمن فقط دو لشکر 92 اهواز و 81 کرمانشاه حرکتی از خود نشان دادند. دو لشکر بسیار ناقص، با وسایل خراب و بدون تجهیزات کافی، با روحیه متشتت و ضعیف که به هیج‏وجه آمادگی رزمی نداشتند، و به همین سبب دشمن با 12 لشکر زرهی و مکانیزه، به سرعت پیشروی کرد تا نزدیکی شهرهای بزرگ آبادان و اهواز و دزفول پیش آمد.

دشمن بعد از یک حمله انحرافی در منطقه قصرشیرین، حمله بزرگ خود را به خوزستان آغاز کردصدام، براساس محاســــــــــباتی که از نیروهای ارتش عراق و ایران داشت، به تحریک حسابگران غربی، تصور می‏کرد که در عرض سه‏روز نظام اسلامی ایران را واژگون کند، و با پیروزی بر ایران،‌ عقده‏های شکست اعراب را در جنگ‏های علیه اسرائیل جبران نماید و خود به عنوان فاتح قادسیه جــــــــدید، رهبری کشورهای عربی را که سال‏ها در آرزوی آن می‏سوخت، به دست آورد.حمله شروع شد، نیورهای صدامی به سرعت پیش می‏آمدند، و مطابق محاسبات نظامی و ریاضی، نیروهای ضعیف ارتش جمهوری اسلامی ایران را درهم می‏کوبیدند،‌ تا به نزدیکی شــــــهرهای بزرگ رسیدند، ولی در اینجا مردم وارد معرکه شدند و جلوی آنها را سد کردند و حماسه‏ها بوجود آوردند، و خرمشهر قهرمان با قربانی کرـدن بهترین فرزندان خود، و زدن سخت‏ترین ضربات به دشمن، آن‏چنان حماسه‏ای از شجاعت و فداکاری و شهادت خلق کرد که خرمـــشهر، به شهر خون و مقاومت معروف شد. و به عنوان اسطوره‏ای از مقاومت مردمی و عشق به انقلاب در دل تاریخ فرو رفت. در نقــــاط دیگر هم، هر کجا که نیروی دشمن با توده‏های مردم شهرها روبرو شد، از پیشرفت بازماند، تا بالاخره نیروی دشمن از حالت هجــــــومی به حالت دفاعی درآمد و جریان جنگ عوض شد، و نقشه‏های صدام برای تسخیر مواضع استراتژیک، و اسقاط نظام اسلامی ایران نقش بر آب شد.

روزهای اول حمله، نیروهای دشمن در بهترین وضع و نیروهای ارتش جمهوری اسلامی ایران در ضعیف‏ترین و بدترین شرایط قرار داشتند، و به طور تقریب نیروهای دشمن بیست‏برابر نیروهای ایران بود و بخصوص از نظر تجهیزات و مهمات هیچ شباهتی بین دو نیرو وجـــــــــود نداشت، با این‏همه،‌ دشمن نتوانست جز بیابان‏های لم‏یزرع و قسمت‏هایی از مرزهای غیرمسکونی، یا شهرهای کوچک را تسخــیر کند. با ورود مردم به جنگ از پیشرفت دشمن جلوگیری شد و ارتش توانست کم‏کم خود را تجهیز کند و به صحنه آورد، و مشکـــــلات داخلی خود را کم‏کم حل کند، و در خلال نبرد نسبت نیروهای دشمن به خودی را از بیست به یک، به نسبت سه بر یک برســــاند، و از آنجا که براساس قوانین نظامی دنیا نیروی مهاجم باید حدود سه برابر نیروهای مدافع باشد، بنابراین نیروی دشمن مهاجم با نیروی ارتــــــــــش جمهوری اسلامی ایران از صورت تدافعی به حالت تعادل درآود و پیشروی دشمن متوقف گردید و نیروهای رزمنده ایرانی شروع به حمله متقابل کردند، که نمونه‏های بارز آن را در پیروزی‏های بازی‏دراز و شوش و الله‏اکبر می‏توان دید، و مسلماً نیروهای ایرانی رو به صعــــود و نیروهای عراقی رور به نزول هستند، و این تعادل قوا به طور مستمر به نفع انقلاب اسلامی ایران در تغییر است، بنابراین شکـــــــــست نیروهای عراقی حتمی است و در روزهای آینده نیز شاهد پیروزی‏های بزرگتری برای انقلاب اسلامی ایران خواهیم بود.
به طور مسلم می‏بینیم که صدام و اربابان او در معادلات خود اشتباه کردند و مثل همیشه در محاسبات خود، قیاس به نفس نمــودند و فقط نیروهای ارتشی را، آن هم با شرایط بحرانی آن روز در نظر داشتند، ولی در جنگ واقعیت‏های عینی دیگری خودنمایی کرد که باعث بهم خوردن همه معاملات دشمن بود، ‌به طور خلاصه می‏توان عوامل اساسی زیر را که در محاسبات دشمن وارد نشده بود ذکر کـــرد:

1ـ عامل مردمی
2ـ ارتش جمهوری اسلامی ایران
3ـ شکوفایی استعدادها
4-پیروزی یا شکست انقلاب اسلامی ایران
5ـ تاثیر بر اسلام و مسلمین
6-تاثیر بر منطقه و خاور میانه
7ـ تاثیر پیروزی انقلاب ایران بر دنیا